Web 3.0 چیست؟

Web 3.0 نسل سوم خدمات اینترنتی برای وب سایت ها و نرم افزار های کاربردی است که بر استفاده از درک ماشینی از داده ها برای ارائه یک وب مبتنی بر داده و معنایی تمرکز دارد. هدف نهایی Web 3.0 ایجاد وب سایت های بسیار هوشمند، متصل و گسترده تر است.

Web 3.0 هنوز پیاده سازی نشده است، بنابراین هیچ تعریف دقیقی از آن وجود ندارد. بیش از ده سال طول کشید تا از وب اصلی، از Web 1.0، به Web 2.0 انتقال پیدا کند و انتظار می‌رود که پیاده ‌سازی و شکل‌ دهی کامل وبWeb 3.0  به همین اندازه یا حتی بیشتر زمان ببرد. با این حال، فناوری‌ هایی که برخی از افراد بر این باورند که Web 3.0 را ساخته و در نهایت تعریف می‌کنند، در حال حاضر در حال توسعه هستند. لوازم خانگی های هوشمند با استفاده از شبکه ‌های بی‌سیم و اینترنت اشیا (IoT) دو نمونه از تأثیر Web 3.0 بر فناوری هستند.

اگر روند تغییر از Web 1.0 که ارائه‌دهنده اطلاعات ثابت بوده است و با آن مردم وب ‌سایت‌ ها را می ‌خواندند اما به ندرت با آن تعامل داشته اند، تا Web 2.0 یک وب تعاملی و اجتماعی بوده است و امکان همکاری بین کاربران را فراهم می کرده است را بررسی کنید، می‌توان پیش بینی کرد که Web 3.0 هم نحوه طراحی وب سایت و هم نحوه تعامل مردم با آنها را تغییر خواهد داد.

Web 3.0 قرار است پارادایم جدیدی در تعامل وب باشد و تغییری اساسی در نحوه ایجاد و طراحی وب سایت ها توسط توسعه دهندگان را ایجاد کند.

احتمالاً اصطلاح "Web 3.0" را شنیده اید زیرا این روزها به بحث داغی در اینترنت تبدیل شده است. به زبان ساده، Web 3.0 مرحله جدید تکامل اینترنت است. تغییراتی که Web 3.0 در اینترنت ایجاد می کند، آن را به سطح کاملاً جدیدی می رساند. متخصصان حوزه کامپیوتر و اینترنت بر این باورند که این تغییرات، اینترنت را هوشمندتر و زندگی ما را آسان‌تر می‌کند. بنابراین، برای درک این تغییرات پارادایم، اجازه دهید ابتدا به تکامل اینترنت آنطور که بوده است، نگاهی بیندازیم.

همانطور که در سال های پیشرو شاهد آن خواهیم بود، اینترنت همراه با نیازها و کاربردهای ما تکامل بیشتری خواهد یافت.

Web 1.0 چیست؟

باور کنید یا نه، قبلاً نسخه ای از اینترنت وجود داشت که قبل از رسانه های اجتماعی و پخش ویدیو به وجود آمده است، دقیقا اواخر دهه 90 قبل از روی کار آمدن گوگل. اینترنت قبلاً تحت تسلط AltaVista و Netscape بوده است. در آن زمان اینترنت فقط برای تبلیغ شرکت های خشت و گلی ( شرکتهایی که در اصطلاح از خشت و گل تشکیل شده‌اند یعنی وجود خارجی دارند و در دنیا وجود فیزیکی دارند) وجود داشته است. این وب ‌سایت ‌ها «تنها وب خواندنی» بوده اند، به این معنی که شما فقط مجاز به جستجوی اطلاعات و خواندن آن‌ها بوده اید.

اکثر طراحی فروشگاه اینترنتی هنوز ماهیت web 1.0 دارند زیرا مفهوم پشت آنها ساده است. محصولات را به مشتریان می فروشند و از مشتریان پول می گیرند. این وب سایت ها معمولاً بسیار روان و سریع هستند، با این حال، سطح تعامل کاربر در آنها حداقل است.

همانطور که گفته شد web 1.0 اولین نسخه یا مرحله از اینترنت بوده است. تولیدکنندگان محتوا زیاد نبودند و بیشتر کاربران اینترنت، مصرف کننده محسوب می شدند. مشخصه اصلی آن این بوده است که افراد کمی محتوا تولید می کردند و افراد بیشتری در اینترنت مصرف کننده محتوا بوده اند.

در web 1.0، صفحات استاتیک بسیار رایج تر از صفحاتی بودند که از HTML پویا استفاده می کردند، و محتوا بیشتر از یک سیستم فایل می آمدند تا یک سیستم پایگاه داده. وب سایت های موجود در web 1.0 عملکرد محدودی داشته اند. web 1.0 بسیار ساده بوده زیرا محتوا در اینترنت توسط افراد معدودی ایجاد می شدند.

Web 2.0 چیست؟

نسخه بعدی اینترنت، " web 2.0 " یا وب" خواندن و نوشتن " نام داشته است. کاربران فقط بازدیدکننده نبوده بلکه می توانستند محتوای خود را ایجاد کرده و آن را در یک وب سایت آپلود کنند. تقریباً از سال 2003 شروع به کار کرده، دقیقا زمانی که این اصطلاح توسط دیلدوگرتی، معاون رئیس O'Reilly Media ابداع شده و به صورت گسترده سراسر جهان را فرا گرفته است. در بیش از یک دهه، بازاریابی و عملیات تجاری را کاملاً بازتعریف کرده است.

اینفلوئنسرهای اینستاگرام می‌توانند تنها با پست کردن یک عکس، باعث موفقیت یا شکست یک برند شوند، تسترهای غذا می‌توانند با نقد منفی، یک رستوران را نابود کنند. نظرات مخاطبان هنگام تصمیم گیری برای خرید بسیار مهم است. طبق یک نظرسنجی، 90 درصد از مشتریان قبل از خرید نظرات باقی کاربران را می خوانند و 88 درصد از آنها به اندازه توصیه یک شخص مورد اعتماد به این نظرات اعتماد می کنند. هدف اصلی web 2.0 این بوده که اینترنت را دموکراتیک تر کند و آن را تا حد امکان در دسترس کاربران قرار دهد.

web 2.0 به عنوان یک اصطلاح در حدود سال 1999 مورد استفاده قرار می گرفته و دقیقا همان اینترنتی است که امروزه همه ما به استفاده از آن عادت کرده ایم. در web 2.0، کاربران تشویق شدند تا به تولیدکنندگان محتوا تبدیل شوند. we 2.0 به جای اتخاذ رویکرد منفعلانه برای استفاده از اینترنت با یک مشاهده ساده، محیطی را فراهم کرد که در آن کاربران بیشتری می توانستند فعال تر ظاهر شوند.

web 2.0 به افراد اجازه می داد مقالات و نظرات خود را منتشر کنند و کاربران می توانستند در سایت های مختلف حساب ایجاد کنند که در نهایت باعث تشویق به مشارکت و افزایش تعداد افرادی شد که به طور منظم از اینترنت استفاده می کردند. web 2.0 به گونه ای ایجاد شده بود که افراد بیشتری را به ایجاد محتوای منحصر به فرد تشویق می کرد.

web 2.0 با ظهور برنامه‌ها، پلتفرم‌هایی که امکان انتشار خود را مانند WordPress و Squarespace و پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک، اینستاگرام، لینکدین و یوتیوب را فراهم می‌کنند، مشخص شده است. این وب‌ سایت ‌ها بر محتوای تولید شده توسط کاربر، مشارکت و طرح ‌بندی کاربر پسند تأکید دارند که همگی از ویژگی ‌های متمایز Web 2.0 هستند. به زبان ساده، web 2.0 به ایده 'اینترنت به عنوان یک پلتفرم' منتقل شد.

web 2.0 انتقالی است که اینترنت پس از حباب دات کام طی کرد، اما اینترنت بار دیگر در حال انتقال است. این مرحله جدید از اینترنت مزایای جدیدی را برای کاربران و تولیدکنندگان محتوا فراهم می کند.

Web 3.0 چیست؟

هر بار که چیزی را از آمازون می ‌خرید، الگوریتم وب ‌سایت به مواردی که خریداران دیگر هنگام خرید به آنها توجه ویژه ای داشته اند، نگاه می‌کند و سپس آن را به شما پیشنهاد می دهد. وب سایت از سایر کاربران می آموزد که انتخاب های ترجیحی شما چه می تواند باشد و سپس از آن استفاده می کند تا آنچه را که ممکن است دوست داشته باشید به شما پیشنهاد دهد. در اصل، خود وب سایت در حال یادگیری و هوشمند شدن است.

به طور خلاصه، این همان فلسفه web 3.0 است:

Web 1.0 عمدتا توسط محتوایی که از کسب و کار یا مؤسسه برای مشتریانش می آمد هدایت می شد.

Web 2.0 با اجازه دادن به کاربران برای آپلود و به اشتراک گذاری محتوای خود در وب سایت، همه چیز را کمی رو به جلو پیش برد.

web 3.0 به برنامه های کاربردی آنلاین و وب سایت ها اجازه می دهد تا اطلاعات موجود در وب را دریافت کنند و اطلاعات یا داده های جدیدی را در اختیار کاربران قرار دهند.

web 3.0 یک مفهوم کاملاً جدید نیست. چیزی که ما امروز به عنوان web 3.0 در نظر می گیریم، در اصل وب معنایی است که توسط تیم برنرز لی، مخترع شبکه جهانی وب، ابداع شد. او آن را به عنوان یک اینترنت هوشمندتر که مستقل تر و گسترده تر است تصور می کرد.

web 3.0 غیرمتمرکز

در web 3.0، داده ها به روشی غیر متمرکز متصل می شوند، برخلاف نسل 2.0 اینترنت که در آن داده ها عمدتاً در مکان های ذخیره سازی متمرکز ذخیره می شوند. در web 3.0، کاربران همچنین می توانند با استفاده از هوش مصنوعی و فناوری یادگیری ماشینی با داده ها تعامل داشته باشند. در نهایت، web 3.0 مفاهیم وب معنایی را با هوش مصنوعی ترکیب خواهد کرد.

استفاده از هوش مصنوعی

استفاده از هوش مصنوعی باعث می شود که داده ها سریع تر در اختیار کاربران قرار گیرند و داده های ارائه شده برای هر کاربر مرتبط تر خواهند بود. استفاده از این فناوری را در اینترنت از طریق الگوریتم هایی مشاهده می کنیم که برای پیشنهاد محصولات، ویدئوها و غیره به کاربران بر اساس جستجو های قبلی آنها استفاده می شود. با این حال، فناوری web 3.0 حتی پیشرفته تر خواهد بود.

بازگشت به مفهوم اصلی

web 3.0، از برخی جهات، بازگشتی به مفهوم اصلی وب خواهد بود، مکانی که برای ارسال پست نیازی به مجوز از یک مرجع مرکزی نیست، هیچ کنترل مرکزی و هیچ نقطه شکست واحدی وجود نخواهد داشت.

web 2.0 با تمرکز، نظارت و تبلیغات تهاجمی شناخته می شده، اما استفاده از فناوری ‌های غیر متمرکز مانند بلاک چین، محیط بازتری را فراهم می‌کند که در آن داده ‌ها در اینترنت غیر متمرکز هستند. web 3.0 به برنامه های غیر متمرکز اجازه می دهد تا جای شبکه های اجتماعی متمرکز مانند فیس بوک را بگیرند و افراد مالکیت داده های شخصی خود را حفظ کنند.

web 3.0 از طریق پروتکل های غیر متمرکز امکان پذیر خواهد شد، بنابراین پیش بینی می شود آینده اینترنت، فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال از طریق استفاده از قرارداد های هوشمند به هم متصل و خودکار شوند.

چرا web 3.0 مهم است؟

برای مدت طولانی، چند شرکت بزرگ بر اینترنت تسلط داشتند، به این معنی که افراد کنترل کمتری داشتند. این سازمان ‌ها از کاربران خواسته ‌اند که در ازای دسترسی به پلتفرم‌ ها و خدمات خود، داده ‌های شخصی خود را ارائه دهند، که سپس از آن درآمدزایی کرده و برای کسب سود بیشتر استفاده ‌کنند.

اگر به امکان باز پسگیری مالکیت داده های شخصی خود اهمیت می دهید، باید web 3.0 برای شما مهم باشد. اگر می خواهید از اینترنت استفاده کنید که مزایای یکسانی را برای همه کاربران فراهم می کند، می توانید به Web 3.0 امیدوار باشید. علاوه بر این، اگر مزایای غیر متمرکزسازی را درک می کنید، زمان آن رسیده است که از اهمیت web 3.0 کاملا آگاه شوید. اگر چشم انداز اصلی شبکه جهانی وب را به خاطر دارید، web 3.0  از بسیاری جهات جلوه ای از آن است.

4 ویژگی اصلی web 3.0

برای درک تفاوت های ظریف و مهم web 3.0، اجازه دهید به چهار ویژگی اصلی آن نگاهی بیندازیم:

•    وب معنایی
•    هوش مصنوعی
•    گرافیک سه بعدی
•    موجود در همه جا

وب معنایی

یکی از عناصر کلیدی web 3.0 "وب معنایی" است. تیم برنرز لی اصطلاحی را برای شبکه ای از داده ها ابداع کردند که می توانند توسط ماشین ها پردازش شوند. برنرز لی در ابتدا دیدگاه خود را از وب معنایی به شرح زیر بیان کرد:

من رویایی برای وب دارم [که در آن رایانه‌ها] قادر به تجزیه و تحلیل تمام داده‌های موجود در وب، محتوا، پیوندها و تراکنش‌های بین افراد و رایانه‌ها هستند. یک «وب معنایی» که این امکان را فراهم می‌کند، هنوز به وجود نیامده است، اما زمانی که پدیدار شود، مکانیسم ‌های روزمره تجارت، بوروکراسی و زندگی روزمره ما توسط ماشین‌ها اداره می‌شوند.

خوب، پس به زبان ساده تر " وب معنایی" به چه معناست؟ از نظر معناشناسی چطور؟

تفاوت بین “I love Bitcoin” و “I <3 Bitcoin” چیست؟ نحو بین دو جمله متفاوت است اما معنای بین این دو یکسان است. معناشناسی با معنا یا احساس منتقل شده توسط داده ها سروکار دارد، و در این مورد هر دوی این جملات، احساسات یکسانی را بیان می کنند.

وب معنایی به همراه هوش مصنوعی دو سنگ بنای مهم web 3.0 هستند. وب معنایی به رایانه کمک می کند تا معنی داده ها را آموزش دهد و هوش مصنوعی را تکامل دهد زیرا می تواند از این اطلاعات استفاده کند. در واقع ایده اصلی آن، ایجاد یک تار عنکبوتی از دانش در سراسر اینترنت است که کمک می کند تا معنای کلمات را برای تولید، اشتراک گذاری و اتصال محتوا از طریق جستجو و تجزیه و تحلیل درک کند. به لطف ابرداده معنایی، web 3.0 به ارتباط بیشتر بین داده ها کمک می کند. در نتیجه، تجربه کاربر به سطح دیگری از اتصال تبدیل می شود که از تمام اطلاعات موجود استفاده می کند.

هوش مصنوعی

مرحله بعدی هوش مصنوعی است. در حال حاضر، همراه با فناوری بلاک چین، هوش مصنوعی داغ ترین و مخرب ترین فناوری موجود است. بر اساس ویکی پدیا، "در زمینه علوم کامپیوتر، هوش مصنوعی، که گاهی اوقات هوش ماشینی نیز نامیده می شود، هوشی است که توسط ماشین ها نشان داده می شود، برخلاف هوش طبیعی که توسط انسان ها و سایر حیوانات نشان داده می شود." به این ترتیب، هوش مصنوعی به ماشین‌ ها کمک می‌کند تا برای برآوردن نیازهای کاربران باهوش‌تر عمل کنند.

هوش مصنوعی به وب‌ سایت ‌ها اجازه می‌دهد تا بهترین داده ‌های ممکن را فیلتر کرده و به کاربران ارائه دهند. در حال حاضر در web 2.0، ما نظرات کاربران را دریافت می کنیم زیرا به درک بهتر کیفیت یک محصول یا خدمات کمک می کنند. به وب سایت هایی مانند نماوا، فیلیمو و غیره نگاهی بیندازید که در آن کاربران می توانند به لیستی از فیلم ها رای دهند. معمولاً فیلم ‌هایی با رتبه بالاتر «فیلم‌های خوب» در نظر گرفته می‌شوند. فهرست‌هایی از این دست به ما کمک می‌کنند بدون بررسی «داده‌های بد» به «داده‌های خوب» برسیم.

همانطور که قبلاً اشاره کردیم، بررسی نظرات و کامنت های کاربران یکی از بزرگترین کمک های web 2.0 است. ممکن است گروهی از مردم دور هم جمع شوند و به یک فیلم بی کیفیت امتیاز مثبت بدهند و همین امتیازات مثبت رتبه فیلم را در سایت بالا ببرد. هوش مصنوعی می تواند تجزیه و تحلیل کند که چگونه خوب را از بد جدا کند و داده های قابل اعتمادی به کاربران ارائه دهد.

گرافیک سه بعدی

web 3.0 آینده توسعه اینترنت را از وب ساده 2 بعدی به یک دنیای سایبری سه بعدی و واقعی تر تغییر می دهد. طراحی سه بعدی به طور گسترده در وب سایت ها و خدمات در web 3.0 مانند بازی های آنلاین، سایت های فروشگاهی، صنعت املاک و غیره استفاده می شود.

اگرچه شاید این مفهوم بیگانه به نظر برسد، اما این یک واقعیت است که هزاران نفر در سراسر جهان وجود دارند که در حال حاضر در این فضا با هم به تعامل می پردازند. به بازی‌های آنلاینی مانند Second Life یا World of Warcraft نگاهی بیندازید که در آن کاربران بسیار بیشتر از دنیای واقعی خود به سلامت آواتارهای آنلاین خود علاقه دارند.

فیلیپ روزدیل، بنیانگذار Second Life، معتقد است که هویت های مجازی به اندازه آدرس های ایمیل و تلفن های همراه محبوب خواهند شد. ممکن است دور از ذهن به نظر برسد، اما به یاد داشته باشید که فقط 24 سال پیش در سال 1997، تنها تعداد انگشت شماری از مردم دارای آدرس ایمیل بودند. پیش بینی می شود تعداد افرادی که دارای هویت سه بعدی خواهند بود، روز به روز افزایش پیدا کند.

موجود در همه جا

موجود در همه جا به معنای وجود یا بودن در هر جا و هر زمان است، در واقع یعنی همه جا حاضر بودن. قبلاً این ویژگی را در web 2.0 مشاهده کرده ایم. در پلتفرم اجتماعی مانند اینستاگرام، کاربران تصاویر را با دوربین خود می‌گیرند و می‌توانند آنها را به صورت آنلاین آپلود و منتشر کنند. بنابراین این تصاویر در همه جا و در همه زمان حاضر و قابل دسترس برای کاربران است.

پیشرفت دستگاه های تلفن همراه و دسترسی به اینترنت، web 3.0 را در هر مکان و در هر زمان در دسترس قرار می دهد. اینترنت دیگر فقط روی دسکتاپ شما مانند Web 1.0 یا گوشی هوشمند شما مانند Web 2.0 نخواهد بود. web 3.0 را می توان وب همه چیز و همه جا نامید، زیرا بیشتر اطلاعات اطراف شما به صورت آنلاین به اینترنت اشیا متصل هستند.

چالش های پیاده سازی web 3.0 چیست؟

بیایید به برخی از بزرگترین چالش های پیاده سازی وب 3.0 نگاهی بیندازیم:

وسعت: اینترنت بسیار وسیع است. شامل میلیارد ها صفحه است و هستی شناسی اصطلاحات پزشکی SNOMED CT به تنهایی شامل 370000 نام کلاس است و فناوری موجود هنوز قادر به حذف همه اصطلاحات تکراری معنایی نیست. هر سیستم استدلالی که بتواند همه این داده ها را بخواند و عملکرد آن را درک کند، باید بتواند با حجم وسیعی از داده ها مقابله کند.

مبهم بودن: پرس و جوهایی که توسط کاربر انجام می شود واقعاً خاص نیستند و در بهترین زمان نیز ممکن است بسیار مبهم باشند. منطق Fuzzy برای مقابله با این ابهامات استفاده می شود.

عدم قطعیت: اینترنت با مقیاس بالایی از مقادیر نامشخص سروکار دارد. به عنوان مثال، یک بیمار ممکن است مجموعه ای از علائم را نشان دهد که با بسیاری از تشخیص های متفاوت و هر کدام با احتمال متفاوت مطابقت دارد. تکنیک ‌های استدلال احتمالی معمولاً برای رسیدگی به عدم قطعیت استفاده می‌شوند.

عدم سازگاری: داده های متناقض می تواند منجر به تناقض منطقی و تجزیه و تحلیل غیرقابل پیش بینی شود.

فریب: در حالی که هوش مصنوعی می تواند در فیلتر کردن داده ها کمک کند، اگر تمام داده های ارائه شده عمدا اشتباه و گمراه کننده باشند چه می شود؟ در حال حاضر از تکنیک های رمزنگاری برای جلوگیری از این مشکل استفاده می شود.

مزایای web 3.0 چیست؟

_ افزایش پیوند اطلاعات. وب معنایی به اتصال داده های آنلاین کمک می کند.
_ جستجوی کارآمد
_ بازاریابی بهتر
_ وبگردی کارآمدتر
_ ارتباط موثر
_ تعامل انسانی بهتر

معایب web 3.0 چیست؟

_ دستگاه های قدیمی و غیرپیشرفته نمی توانند web 3.0 را مدیریت کنند.
_ وب سایت های web 1.0 دیگر بسیار منسوخ به نظر می رسند.
_ درک آن برای تازه واردان می تواند بسیار پیچیده باشد.

ما در آستانه یک انقلاب واقعی در اینترنت هستیم. درست است که چندین چالش برای پیاده سازی web 3.0 وجود دارد، اما نوآوری که می تواند برای زندگی ما به ارمغان بیاورد گاهی واقعاً حیرت انگیز است. در حالی که تبلیغات زیادی در مورد web 3.0 در فضای اینترنت وجود دارد، اما هنوز هم به نمونه هایی از استفاده عملی آن نیاز داریم تا تغییرات مثبتی که می تواند در زندگی ما ایجاد کند را به درستی درک کنیم.